Day 100

Shadows

Today hundredth day photo challenge - if someone said to me early on that I persevere in it to this day I would not have believed it. In the meantime, I have not only persevered but still I want it to continue.

Since the beginning of the thirteenth week does not leave me bad luck. All of me is falling apart, I feel awful mentally - this state lasts longer than two weeks, but somehow today I feel a little better. I think a few more days and it should be all right.

Today I was out taking pictures. The air already feel the real spring, the birds are singing so beautifully and did not even afraid of people (I would have done them a few pictures but I brought only one lens - fixed focal length, but I hope that later this week I will go at the pictures and they can cling to some bird). Despite the snow still lying places I no longer see the "winter" only in spring.

* * * 

Dzisiaj setny dzień fotograficznego wyzwania - jeśli by mi ktoś powiedział na początku, że wytrwam w nim do tego dnia to bym nie uwierzyła. A tymczasem nie tylko wytrwałam ale nadal mam ochotę go kontynuować.

Od początku trzynastego tygodnia nie opuszcza mnie pech. Wszystko mi się wali, okropnie się czuję psychicznie - stan ten trwa już ponad dwa tygodnie, ale jakoś dzisiaj czuję się trochę lepiej. Myślę, że jeszcze kilka dni i powinno być wszystko w porządku.

Byłam dzisiaj na zewnątrz robić zdjęcia. W powietrzu już czuć prawdziwą wiosnę, ptaki tak pięknie śpiewają i nawet nie boją się ludzi (zrobiłabym im kilka zdjęć ale zabrałam ze sobą tylko jeden obiektyw - stałoogniskowy, ale mam nadzieję, że jeszcze w tym tygodniu pójdę na zdjęcia i może uchwycę na nich jakiegoś ptaszka). Pomimo leżącego miejscami jeszcze śniegu ja już nie widzę "zimy" tylko wiosnę.